ASLOLAN SEVMEK...Ömrüm tükendi gitti, bir güzelin peşinde… Ne o vazgeçti nazdan, ne ben ısrardan bıktım! Yıllardır hep bu aşkın, kavruldum ateşinde; Yoruldum bu sevdadan, naçar boynumu büktüm… Ömrümde bir Allah’a, bir bu güzele taptım… Çalılarda kuş olup, bülbül taklidi yaptım! Yaklaşmak için ona, türlü yollara saptım; Bir kez dinlesin diye, hem ne çok diller döktüm… Mevsimler döndü kışa, yollar kapandı kardan! İple çektim günleri, haber gelmedi yardan… Onulmaz derde düştüm, başım çıkmadı dardan; Kırıldı gönül fayım, enkaz halinde çöktüm… Sormayın beni bana, attan düşmüşe döndüm! Cayır, cayır yanarken, iliğime dek söndüm… Aşkı yaşayanlara, imrendim, bir şey sandım; Allah’ım ne safmışım, geleceğimi yaktım… Şimdi bakıyorum da, aşk “mal-i hülya” imiş… Sevgiymiş ya aslolan, fazlası rüya imiş! Âşıklardan gördüğüm, mutluluk “güya” imiş! Bir sevda uğruna ben, kendi dünyamı yıktım… Karaman-2019/06 Halil Şakir Taşçıoğlu |
Selam ve saygılarımla...