COŞUYOR GÖKYÜZÜ
Yalnızlık yağıyor gözyüzünden
Kin, nefret terk ediyor geceyi Hayal ederek, göz kırpıyorum yıldızlara Karanlığın üzüntüsü Oluyor özlemin yol arkadaşı Coşuyor gökyüzü Yağan hüzün oluyor yüreğime Siliniyor yıldızlar geceden Küçük ışıltıları kalıyor Kalbime huzur veren düşüncelerden Eser kalmıyor Coşuyor gökyüzü Bir tufan ki sorma gitsin Yine de sorsalar bana Hayatın merkezini Hiç düşünmeden seni gösterirdim Hayat bu geçiyor, zaman bitiyor Gözlerim de yanıyorsun Küllerimden yeniden doğacak gibiyim Coşuyor gökyüzü Yokluğunda geçen anıları Ezberledi yüreğim Baş döndüren teninin kokusunu Ciğerlerimde hissediyorum Saçımın karası döndü beyaza Şimdi ben, tek başıma Aşkına özlem, yaşıyorum YNS[ /kalin ] |
Akıcı ve sürükleyici çok güzel bir şiir okudum…
Şiir yazan kalemler susmasın…
............................................. Saygı ve selamlar..