İrşâd
Tütün kınası, karanlığın sazendesi, netame adımları dimağ duvarlarına
Birlikteliğin, zorlu beyanatı pencere kovuklarına saklanan Eflatun kanı vardı, tutku vuruşmalarında dokunurdu köklerinden Göğe uzanan aleph ve elifle kandırdılar onu Tanırım, yılgın ağaçlarının dibinden yürür Yaldızlı bir kağıtta adını esinlenen kalemi Bağrından sorguladım Yitik abdal seni Dirmit getir bana, kara barut kokusu gibi |