ARTIK BİR ADINIZ VAR
suça aşık düş gibi
çekiyorsun kendini içimden ırmakların kuruması gibi parçalamaya başlıyorsun beni gözlerimden. bilirsin severim unutulmayı, gideriz,öteberiyiz nasıl olsa her yüreğin kutsal bir kitabı var unutmaz kitaplar içindekini hışımla yutkunmayı. aslında herşey,garip bir kederin kavgasıdır aynı şeydir tüm yazılanlar ve arsız bir kısrak bahardır baharını tanımadığı sabahlara koşturanlar. düş satarız aşka benzer suratlar ve utancımızla övünerek katlederiz satıcı düşleri ve şairlerden çaldığımız şiirleri sonra battığı zaman güneş hepsini karanlığın sırıttığı yere atarız. hepsi bu... oysa aydınlıklar gebedir hep yeni sancılara ve hiç bir sancının rengi benzemiyor düşlerimin ortasına savurduğun kamçılara. artık bir adınız var kendinizi tanımanın zamanı ömrün rakı içtiği noktaya kadar kükretir insan içindeki sefil,üçkağıtcı aslanı... Zeki Nurçin |