ESER BÂD-İ SABA
Eser bâd-i saba her deminde tâ ki, Ravzasından;
Uğrar gelir cennetteki “Tesnim”inden sabahları Hem şebnemler getirir şarab-ı Kevser havzasından Serinler durur yanan beş letâifim sabahları. Eser bâd-i saba içime; serinletir en yerinden Eser bazı sabah daha da serin ki, en derinden Musiki olur her sesi o dem eserken esintisi Okur makâm-ı saba’dan ki, çâr gâhta en yerinden Makâm-ı saba ki, çargahtan az tiz, nevadan az pes Nevada ne vardır bu kadar bilmem orası has ses Bazen yarıma yakın az ses çıkar ki, sabadır Nevada heva vardır o saba ile ki, en enfes… İnerse rast getirip peste, geri çıkar ki, nevaya Neva neva olmaz o dem isfahandan girer havaya Sonra bir bakarsın Nişaburek havaları eser ki, Güzel bir beste eser ki, cûşeyle girer havaya. |