DÖRT MEVSİMİN BİRİNDE
Umutluyum bir tanem, duygularım sel oldu
Yağmurlarla çıkıp gel, dört mevsimin birinde Nerelerde kaldın yar, bu sevenin del’oldu O oda sen kokuyor, her şey yerli yerinde Yağmurlarla çıkıp gel, dört mevsimin birinde Hele sabret ey gönül, sevdiğine değecek Sonun da pes edecek, hasret boyun eğecek Güneş çok hoş doğacak, gökten sevgi yağacak Öyle bir iz kalmış ki, yüreğim de, derinde Yağmurlarla çıkıp gel, dört mevsimin birinde Hızla çarpan o kalbin, sevildiğin bilecek Sevda iksirleriyle, gam, kederi, silecek Gözlerime baktıkça, göz bebeğin gülecek Dünyalar benim olsun, sevdiğimi verinde Yağmurlarla çıkıp gel, dört mevsimin birinde Mutluluk yakın diyor, kulağıma gelen ses Ey sevdamın rüzgârı, yârdan doğru bana es Her zerresi yâr diyor, inan aldığım nefes Hep birlikte bakalım, siz gülleri serinde Yağmurlarla çıkıp gel, dört mevsimin birinde Papatyanın falindan, hani "sevdim" çıkar ya Aşk denilen o duygu, kalpten kalbe akar ya Can, cananı görünce, uğrun uğrun bakar ya Deli yürek coşmasın, siz vuslata erinde Yağmurlarla çıkıp gel, dört mevsimin birinde Biz gibi seven herkes, gülşenler de gülüşsün Kavrulan tüm yürekler, sevilmeye alışsın Çiçek açan özlemler, mutlulukla buluşsun Söylenmeyen aşk yatar, damla, alın terinde Yağmurlarla çıkıp gel, dört mevsimin birinde Lüzumsuz’um engeller, yolunu kapatmasın Seven bütün yürekler, ayrılıklar tatmasın Söz vermişse gelecek, bu seni aldatmasın Bak mutluluk göründü, sevda gönül erinde Yağmurlarla çıkıp gel, dört mevsimin birinde Sadık DAĞDEVİREN Aşık LÜZUMSUZ |