Cana can katan gülüşlerimiz harlanır,
Ay ışığı vurunca dolu soframıza.
Nadasa bırakılan sevincimize su yürür,
Salkım saçak filizlenir muhabbetimiz.
Ulu orta güleriz ayıplanmaz neşemiz.


Razı değildir gönlümüz,hüzne gark olmaya.
Aslı gibidir yüreğimiz karanlıklarda,
Mevsiminde açan çiçekler gibiyiz yani,
Açınca dolu dizgin, açınca bereketli heybemiz.
Zift sürülmüş caddelerde ki çiçek,
Akarsuların berraklığındaki kudret,
Nasılsa bizimdir, nasılsa yaşıyoruzdur hala.


Mayhoş rüzgarların uğultusudur ömrümüz,
Ellerimizin kirinde saklı emeğimiz.
Rahvan atlar gibiyiz hoyrat ve delişmen,
Yalçın doruklarına çıkarız sevdanın, yaşamanın.
Ellerimiz ezdiğinde bir nar çiçeğini,
Mar diliyle söyleşir tabiat türkümüze.


Okunur karanlıkta ışıltımız,
Sağanak yağmurlu havalarda,beraber ıslanırız.
Mayıs kokuları damıtırken tenimiz,
Aşk sızar çatlaklarımızdan usulca,
Nisan yağmurlarına karışır öykümüz.


Yine çiçeklendik bahara müjde gibi,
Açacağız zemheri de berfin misali,
Sisler arasında berrak geleceğimiz.
İrkilince s’açılacak aşktan,
Nergisler, zambaklar, lotus çiçekleri.