Çocuk kalmalıydım
Hayaller büyüdükçe yalnızlaşıyor insan
Zaman süzgecinde eksilen soluk Keşke çocuk kalsaydım dedirtiyor her an Bu yüzden kumbaramda kalmalıydı mutluluk Ekonomi hesabından uzakta Bakkal zammı olmalıydı hüznüm Çocukken top oynadığım bu sokakta Hayat kavgası içinde artık seni arar gözüm Annemin ekmeğe sürdüğü tereyağı ve bal Uyanmak için tek sebep kalmalıydı Her sabah kalkıp seni aradığım bu İstanbul Beni toprağına çocukken almalıydı Şimdi çocukluğumun geçtiği evde yalnızlık Onca mutluluğa sevdadan pranga Gönülde varlığın ömürde yokluğun bir garip ıssızlık Seni düşledikçe lafı güzaf oldu mutluluk sol yanıma Büyürken takılıp düşmeliydim toprağa Ki kül olmazdı mutluluklar hasret yangınında |
tebrikler
mutlu bayramlar
sevgiler saygılar