Yüreğim param parça düştü ateşe yanar
Bu hayatın içinde vurgun yedim kaç kere
Dokunmayın yarama değilen yerim kanar
Ruhum dar ağacında her yanım yara bere
Bu hayatın içinde vurgun yedim kaç kere

Sevgiler yalan dolu riyakar olmuş yüzler
Bedende yanan ateş ruhum kavurur közler
Eskiden daha güzel aşk’la bakardı gözler
Bedenimi ruhumu sıkıyor bir cendere
Bu hayatın içinde vurgun yedim kaç kere

Cezam idammış gibi çekildim sanki dara
Dost diye sarıldığım bıraktı hep bir yara
Sahte yüzler kandırıp düşürdü beni nara
Gidiyorum meçhule bilmediğim bir yere
Bu hayatın içinde vurgun yedim kaç kere

Savrulan şu yüreğim bir boşluğun içinde
Aylar yıllar karışık takvim bilmem kaçında
Kafamdaki sorular nasıl neden niçinde
Gözlerimden dökülen oldu şimdi bir dere
Bu hayatın içinde vurgun yedim kaç kere

Canım acıyor gayri düşe kalka yoruldum
Gittiğim her seferde can evimden vuruldum
Kayıp bir şehirdeyim ne aranıp soruldum
Kalmadı daha gücüm teslim oldum kadere
Bu hayatın içinde vurgun yedim kaç kere

Ayhan Kocabay