RAHMETLİ DEDEM
Evlatlar büyütmüştü yılların çınarıydı
Azmiyle zorlukları bükerdi benim dedem Susayan gönlümüzün çağlayan pınarıydı Hüzünlense gözyaşı dökerdi benim dedem Boş durmayı sevmezdi çalışır çabalardı Bazen tarlaya gidip harmanda yabalardı Sözünden çıkan olsa birazda hırpalardı Yüreklere sevgiyle akardı benim dedem Belli ki zamanında çok acılar çekmişti Gözlerine hüznünün ağırlığı çökmüştü Geçen koskoca yıllar biraz belin bükmüştü Dertlerimize kafa takardı benim dedem Yüksek sesle hiç asla haykırarak gülmezdi Hesaplı yaşardı hep, oyuna da gelmezdi Sanırdık çocuk iken, dedemiz hiç ölmezdi Ne kadarda sevgiyle bakardı benim dedem Yedi evlat çok torun, belki seksen belki yüz Dünyada bıraktın sen güzel nesil güzel iz Olamadık belki de sana layık evlat biz Karanlığa ışığın yakardı benim dedem Tertemiz giyinirdi yaşı geçmiş olsa da Çiçek gibi kuruyup sararıp da solsa da Gönlüne yaşlılığın onca hüznü dolsa da Çiçekler gibi güzel kokardı benim dedem Örnek olurdu daim yol gösterirdi bize Biraz müsaade eder katlanırdı da naza Tahammülü olmazdı kötü huy kötü söze Edepli ağır başlı vakardı benim dedem O çınarın dalları dağıldı birer, birer Herkes kendine kurdu sığınacak birde yer Ayrılıklar başladı bazense bulaştı şer Kalbimizden fitneyi sökerdi benim dedem Yaşlılık zamanları gelip çatmıştı ona Tüm misafirler gibi yaklaşmıştı son ana Emir gelirse elbet vardır mutlaka mana Rahmana da boynunu yıkardı benim dedem Allah rahmet eylesin mekanın cennet olsun Bütün güzellikler hep gelip senide bulsun Kabrinde rahat uyu her yanın nurla dolsun Yaratanın önünde çökerdi benim dedem Ayhan Kocabay 03.01.2019 |
Allah rahmet eylesin...
Mehanı cennet olsun...
Kaleminiz dik dursun…
.................................. Saygı ve Selamlar..