Geceye bir şiir düşer
Mavi gözlü bir çocuğun sesiyle
Yeni konuşmayı öğrenecek
Yeni yürümeyi
Dile getirmeyi herşeyi
Ama herşeyi yeni söyleyecek..

Önce ağzında geveleyip duracak
Mavi akımlı bir ışığın gölgesinde
Elleri mini minnacık.

Pıtırcık adımlarıyla gölgesinden kaçarcasına
Önce koşacak aldırmadan
Zannedecek ki dünya apaydınlık
Güneş her daim tepede
Sinek vızıltısı kadar duyulmayacak
Bütün haksızlıklar gölgesinde..

Sonra konuşmaya başlayacak
Salondan balkona zıplayıp duracak
Tavşan edasıyla
Ve saf temizliğiyle kalbinin
Dünyayı habire çevirecek
Ayakta kalmasını sağlayacak
Mavi gözlerinin çivisiyle..

Mavi gözlü bir çocuk konuşacak
Ve Dünya mutlu olacak
Elleri kirli insanların
Elleri kirli babaların temizlenecek
Zifir de olsa yürekleri
Ama kimse bilmeyecek
Mavi gözlü bir çocuk konuşacak
Ve geceye
Aydınlığın gecesine
Bir şiir düşecek...