Susmalar yetmiyor bu yalan dünyada
Dürüstlük misafir gibi,gelip geçiyor
Gitmesin diye çok yalvarırsında
Takasa mahküm gibi
Bir yalana yine satar seni

Ettiği kadar değer,dedik
Her seferinde
Verilen değeri,değerleri
Bir eyer gibi sarıp sarmaladık her seferinde
Buda yetmezmiş gibi
Yükün üstüne yükü yükleyenlerin
Aldıkları ahların
Sessiz çığlıklarını
İşitiyor olamamaları çok acı

Özünden geleni
Söze vurmak
Dahası da göze vurmak gerek bazen
Bahaneleştirmemek gerek
Leşlere dönmemek için
Bir kenara atılıp
Düşmüş kanatlarına can gelsin diye
Keşkelerle sarılmamak gerek
Mazinin koyu karanlığında
Karanlığın derin batağında
Yılana,yalana sarılmamak gerek
Gerekçesi yoktan
Bahanesi boktan hayatın

Yorgunluktur nefesi kesen
Af çıkmış tüm kırgınlıklara
Salınıvermişler sağo sola
Alışmışlar bir kere
Bin tövbe de etseler
Müebbet çığlıkları yükselir Arşa
Ters düşerim terazinin eşit olmayan iki koluna
O da bırakmış adaletini,öte dünyaya

Taş yığınlarının arasına sıkışmış hayatlar
Kurumuş toprağın,yağmura hasreti gibi
İnsanoğlu,merhamete ve sevgiye aç
Soluk bakışlı insan manzaraları
Dünyanın etrafını sarmış
Yüreğime işlediğim,renksiz uğultular
Zulümün yeni kurbanları

Yıllar elimde ufalanıyor
Yıldızlar tek,tek düşüyor
Gökyüzü delinmişcesine boşalan yağmur
Silip süpürüyor yıldızları
Bir gün hepimiz düşeceğiz
Ve
Yağmur
Silip süpürecek hepimizi
Ardından kalan sadece
Allahüekber sesleri