Ay mahcup bir sevgili masumiyetinde yine
Tafrasından yanına yaklaşılmıyor niyeyse

Kim küstürmüş bu güzeli ki
Arz-ı endam etmiyor
Hatta tam tersi suçlu misali
Sanki bulutların arkasına gizleniyor

Şu zifiri karanlık gecelerde
Kararıyor da birden dünyam
Zeytin karası gözlerin doğuyor içime
Ve abanıyor yalnızlığın üstüme

Doğsa da gözlerin karanlık dünyama
Ne halden anlayan var
Ne halimi anlatacağım bir
Çünkü yine gelmedi düşlerine yattığım nazlı yar

Tutsakkken yüreğim sensizlik korkusuna
Ne eskisi gibi ay gülmekte geceye
Nede göz kırpmakta yıldızlar mehtaba

Yani ne hayalin suya düşmekte
Ne de ayın şavkı dağlara vurmakta

Yüksek bacalarda nöbetteyken bir baykuş
Anlayacağın ay servi simin değil denizde bu gece
Yakamozlanan yıldızlarsa onlarda balıklara yem olmuş

Yani senin anlayacağın güzelim
Tek gizli sevdalar meşruiyet kazansın diye
Yıldızlar bile mahcubiyetten kuytu karanlıklara sinmiş

KAŞİF KANİ ERTÜRK Eğitimci şair-yazar- kuşadası 2005
Sarıkaya şair ve yazarlar derneği başkan yardımcısı