İBRET ALMADIMUçmayı denedim kırık kanatla, Yerlerde süründüm, ibret almadım. Gülmeyi denedim derde inatla, Zevki sefadan da geri kalmadım. Dost diye bildiğim beddua etti, Yaslandığım ağaç kuruyup gitti, Ekmeğim, katığım çabucak bitti, Kimseye güvenip kapı çalmadım. Tutmayan fidanı sulayıp durdum, Gerçeği görmeden hayaller kurdum, Düz yolu bırakıp, yokuşa vurdum, Gonca güller biten bağa dalmadım. Çökünce üstüme karanlık gece, Çekildim köşeme, sindim gizlice, Kimse bilemez ki hallerim nice, Hiçbir tabipten de şifa bulmadım. Derde duçar olmuş garip bir kulum, Yüce dağlar ile kesildi yolum, Bana yapılanlar herkese malûm, Dirayet gösterdim, saçım yolmadım. Gün yüzü görmedim senin sayende, Belalar yağdırdın hemen her yönde, Beni delirtmekti en son gayende, Biriken öfkeme mağlup olmadım. Sabri Koca |
Tutmayan fidanı sulayıp durdum,
Gerçeği görmeden hayaller kurdum,
Düz yolu bırakıp, yokuşa vurdum,
Gonca güller biten bağa dalmadım
Güzel şiirdi şairim ayakların hakkını çok güzel vermiş. KUTLUYORUM...