Seni sen yapan☆
Hayat bir mücadele
En çetininden Ölüm kalım savaşında neferleri Ölüm gibi bazı gecişleri Karanlık helozanları duraksız Bazen bırakır nefessiz Öldüm dersin de yaşarsın Acının payidarlığı manidar Hissesi zehir gibi sancı edalı Yorgun düşürür naciz bedeni Yalpalattırır Uzuvlar sanki kangrenli Kestim dersin ama kopmaz hiçbir yeri Çile urganında kaybolur sesin İmdat çığlığını duymaz hiç kimse Uzatırsın ellerini İtılirsin hiçliklere Boğulursun sonsuzluğun hengamesinde Anlaşılmaz olursun bakmazlar yüzüne Anlaşmışlar gibi herkeste aynı olur tepkime Kime güvenirsin ki şu fani alemde Bu depremde bu felakette Ahların vahların işitilmez Kalırsın tekliğin gölgesinde Yuvarlanırsın derinden derine dipsizliğe Çare verilmez varsa da hazinelerinde Herkes kendine müslüman dersin içli serzenişinde Yokluk sarar bedenini Hüznün sinesinde işbirliği işvesinde Feryat edersin duymazlar Umursamazlar seni Bakmazlar sen necisin diye Kederin sel olur Katar seni önüne Götürür pervasızca istediği yerlere Yapayalnız bir başına kalırsın yalnızlık rıhtımında Referans ararsın geçmişin sisli perdesinde Hiçbir amel ziyan olmaz ya Iyi kötü herşey çıkar birgün karşına Tükenme noktasında ağlarsın ağlarsın Bitirirsin gözyaşlarını da Buraya kadarmış dersin Ama.. Bir bakarsın ki Sicim sicim yağar gökkubben Üstüne yağan her damla Rahmete dönüşür bir anda Herşey değişiverir o anda Yokluk varlığa kalbolur ümidinin kuruduğu anda Yardım gelir en Yüce’den Başını kaldırırsın bakarsın Geçmiş herşey Bitmiş bitmez dediğin ızdırap mevsimin Şükür sararken ruhunu Çepeçevre kuşatırken ihsan gönlünü Bir kere daha Rabbim ne büyüksün dersin Bırakmadın beni herkes bırakırken Eyyup as gibi yaralar dökerken Umarsızca terkedilirken Başından aşağı zulüm boşalırken Gözyaşlarınla bir başına kalmışken Dünyan ters düz olmuşken Çevrilir dünyan yeniden Dengeler otururken tahtına Sersemlersin neler oluyor diye Sonsuz şefkat sarıp sarmalamıştır yaralı sineni Kaldığın yerin ikametini bile unutmuşken Döner bulursun hep dönmek istediğin adresi Tekrar başlamak Yeniden başlamak üzere.. Hayat bu! Yorulsan da bitsen de o bittim demeden bitmez O bırakmadan sen onu bırakamazsın Ve birgün yasarsın dualarını Bulursun doğan güneşin güzelliğini seni beklerken Bismillah dersin hayata Merhaba dersin yeni başlangıçlara Ve Yaradanın yardımını unutmamaya ant içersin Hz.Nuh’un kurtuluşu gibi Kutlarsın yeniden kendi dünyanın selamete erişini Bırakmazsın seni tutan o kudret elini Sıkı sıkı yapışırsın Her verilenin nimet oluşunu Senin olmadığını Aciz oluşunu Ancak ve ancak Kudreti nihayetsiz olanın gücüyle ayağa kalktığını Daha sağlam bir duruş için Rabbine muhtaç oluşunu Unutmazsın artık Seni sen yapanın O olduğunu.. |
sevgimle.