İNSANSAN YIKMA
Kayanın içinde açan çiçeği,
Görünce umudum zirveye çıktı. Zirvede bir başka düşün gerçeği, Gönlüm yağmur oldu ovaya aktı. Yeşerdi çimenler otlar çayırlar, Çağladı dereler berrak pınarlar, Filizlendi küçük büyük çınarlar, Gözlerim merakla insana baktı. Yediden yetmişi süzdüm inceden, Kimi uyur kimi kalkmış geceden, Akıllı yorulmuş çok düşünceden, Deli düşünmeden fitili yaktı. Sözde herkes insan yaşar barışta, Nefis çıkar için çetin yarışta, Ne canlar ölüyor kirli savaşta, Caniler kentlere bombayı çaktı. Bahar çiçek saçar, güz döker gazel Mutluluk çağlıyor doğa ne güzel! Bozmak, yıkmak yalnız insana özel, Sağırozan der ki, insansan yıkma! .................................................Şair: İsmail SAĞIR |