SEHERDEBir yürek yangınından, arta kalan küle bak, Tomurcuktu, kokardı; yazık, solmuş, güle bak, Mehtâbın savurduğu, siyah, ince tüle bak, Seherde içli içli şakıyan bülbüle bak... Perde perde yükselen sesi arşa eriyor, Bu ses; kırık kalplere, huşû, rahmet seriyor. Melekler gönüllere bin bir müjde veriyor, Cennetten esip gelen, mis kokulu yele bak... Seherde gün doğarken, duyulan içli bir ses, Gözlerinde yaşlarla hıçkıran bin bir nefes, Karlı dağlardan kop da, gel, yanan bağrıma es, Es, ey sabah rüzgârı, gözlerimde sele bak... Kapatıp gözlerimi, düşüncelere daldım, Koskoca bir ummanda, dümensiz, küçük saldım. Nasıl geçmiş bir ömür, acaba ders mi aldım? Gözlerimde yaşlarla, sessizce, öyle kaldım... Hâlenur Kor |