Mavi sadece mavinin bakir özlemi
Sırp Sındığı savaşındaki mağduriyet
Belki de yosun tutmuş sevdanın mutluluk hayali…
Dipçiği ile sürgün edilmiş düşlerin de ihtarı
Haşmetli gök ve Tanrı
Uzvu olmayan bir gölge
Belki de hayaleti olmayan bir renk
Düşkün yüreğimin kamburu illa ki sevgi.

Azat et, beni Rabbim
Kül renginde ölümü uçur ruhuma
Esefle acırken içimdeki yetim dizeler
Dize geldiğim de yalan hani:
Ne zalime köle ne de nefsime
Başımın tacı yorgun yıllarım
Bir de düzene uyamadığım…

Aşk ile ahkâm kesen yabancılar,
Aradığı tılsımı buldum diye mağdur eden
Kefen bezim…
Rabbim, yana yakıla giydiğim bir gelinlik misali
Aşka kurşun yağdıran münafık
Bir de gölgeler, güzel Allah’ım:
Aşk ile yıkadığım yüreğimde açan küçümen tohumları
Yılgı ile yergiyi birbirine karıştırdığım.
Müspet bir nota belki de
Yediden sonra gelen efkârın diğer adı.

Aradığım otuzunca harf
Düşse yakamdan keşke yirmi dokuz cahil imge
Benlik bir dirayetle uymadığım sapkın
Bir de yediğim zıpkın:
Şimdi bir öğretiden çıksam yola
Sonra kuyruğuna bastığım iblisin tüylerini yolsam
Yetmedi aşk diye inleyen
Rahman bir duyguyu buyur etsem yüreklere
Yanlış anlaşıldığım yetmedi mi
Denk düşerken bunca zalime?

Telaşım, bak göğün de tam kenarı:
Zaaflarım…
Ne mi kaldı geriye?
Sanrılar bir de semtin sakinleri selamı bile esirgerken
Yufka yüreğimde yorgun tabanlı sevdam
Yana yakıla eziyet eden
Tanımsız ve sıfatsız oysa mevsim
Göğün laneti yağan üstüme
Oysaki rahmeti ben hep aşkla andım.

Mıntıkamda varsa yoksa yanılgı
Bülbülün çektiği değil mi dilinin belası
Oysaki bir gül sıfatıyla sunuldum ben âleme:
Gülemediğim ne malum?
Adınla yaşa diyen her sevgi ise başımın tacı
Oysaki örselenen bir cesetten budur tüm kalan geride.