Tanımıyorum
.. Biliyorum ama
Tanımıyorum .. O güneş görmeyen merdivenlerin başında, İliklerine kadar işlemiş saygı emaresiyle, Elleri ceketinin düğmesinde, Arzuhal etmekte olan Sensin .. Biliyorum .. Ordasın işte, sağ çapraz karşımda. Elimi uzatsam, Donkunacak kadar yakınımda, Yüreğimi açsam, sanki yıllardır orda .. Ama ne var ki, Tanımıyorum seni.. Ne sevdiklerini, latifelerini, düşüncelerini Ne de gönül dergahını .. Güneşte kısılan gözlerini , Yüzündeki o manidar tebessümü ve isminden gayrısını bilmiyorum .. Ama sensin .. Biliyorum .. Ne dibe ne de kıyıya vurabildiğim Ruhumun umutsuz çırpınışlara demir attığı o deniz , Belki de hiç varamayacağım o menzil , Sensin .. Biliyorum .. Aynı mekanda olsak bile Bakışlarına nazır olamadığım Ve aylarca mantığa sığdıramadığım özlemlerimdeki ; Sensin .. Biliyorum .. .. Biliyorum ama Tanımıyorum .. ..! Vadideki Zambak !.. |
EDEBİYAT DEFTERİ…
ŞİİR DÜNYASINA HOŞ GELDİNİZ…
Şiir yaşam biçimimizdir…
...........................................Saygı ve selamlar..