Bir Garip Serzeniş
Ben artık yazmayı unuttum sevgili kalem
Ne bir özlem emaresi kaldı gözlerde Ne bir vuslat ümidi yürekte Kelimeler dahi boğazımda düğümlenmiyor.. Ben artık zamanı unuttum sevgili gelecek Dün geçti farkında olmadan Bugün bir şeyler olup bitiyor ama Yarına çıkmadan unutmak için. Anlamsız kalıyorum günden güne .. Ben artık yaşamayı unuttum sevgili hayat Nasıl mutlu olunur, Acılar nasıl silinir, Nasıl anlayış gösterilir, İnsan nasıl insan kalır, Bilmiyorum.. Ben artık yoruldum kendimi aramaktan Sonu görünmeyen yollara baş koymaktan Hayal bile kurmak istemiyorum Kendime yabancıyım epey zamandır Bilmediğim tanımadığım gökyüzünün altında bir yer Burası neresi, nerdeyim ben?. |
duyguların kalem yansıması tebrik edrim.