HEP BÖYLEDİR HAYAT

Hep böyledir hayat !
Erken uyanıp,bedene itirazlar.
Hava durumuna baglı ruhun avanak halleri.
Serin sokaklardan işe gitmenin mahmurluğu.
Durakta bekleyen süslü kadının topuksuz ayakkabısı.

Hep böyledir hayat !
Geceden küçük kaplara konulmuş yemekler .
Demlenip termosa aktarılmış çayın gidileceği kırlar.
Harika simitleri olan bir fırına koşmaların sabah sevinci.
Ocakta taşan sütün arsız taşmalarına öfkeler.
Pirinç’in yokluğunu bulgur ile avutmalar.

Hep böyledir hayat !
Açık kalmış televizyonların siniri.
Duvara asılmayı bekleyen tabloların sabrı.
Beyaza boyanmış sehpanın çiçekli dantele sevdası.
Annemizin balkonunda gösteriş meraklısı ortancalar.
Parkede patisinin çamurunu resmeden kediyi sevmeler.

Hep böyledir hayat!
Yaşamın içinde böyle abuk hesaplaşmalar
Ağdalaşmış ilişkilerde,dedikodu fasılları.
Pembe yalanları top gibi yüreğinde sektirenler.
Calvino okumayı terk edip, kendi öyküsünü unutanlar.

Hep böyledir hayat!
’’Ayşe’yi yolda görsem tanırım ’’ demelerin hazzı.
"Seni gördüm daha iyi oldum" demelerin mutluluğu.
"Hani dün konuştuğumuz konu vardı ya, onu unut" demelerin noktası.
Herhangi bir kahvede oturan insanları görmezden gelmeler.
Sevilirken, sevişirken, hep yalnız hissetmeler.

Hep aynı şey !
Yaşlı zamanın yamacında hep böyledir hayat.
Yüzler çoğu zaman güleç ,çoğu zaman buruk.
Vesaire vesaire vesaire
Ama pazar günleri iyidir.
Bizi havalara uçuracak cinsten.
ARZU GÜNAL /9.4.2019