KIRLANGIÇLARIN ÖFKESİ
KIRLANGIÇLARIN ÖFKESİ
Gelme artık.. Bahar sancıları derdinde olan kadınım. Yüksek rakımlarım soğuk. Üşütürüz git gide hisleri gelme artık. Hatıra şimdi yaşananlar. Buğday tarlalarına uzak bir aşksın. Kırlangıçların öfkesi derin bende. Durulunca diner de. Hiç birini anlamadın sebebi aşk adına. Sorgusuz sualsiz astın bendeki yüreği. ’’Otur oturduğun yerde’’ dedi zaman. İsyan marşları çalmayı bırakalı çok oldu. Güven gitti... Güven evini taşıyan kaplumbağa bu aşkta. Zamanla biraz toparladım durumumu. Öğreniyor insan . Eskiyorsun bende farkında değilsin. Azalarak kaybolman Aliyyül Ala. Merak etme. Daha saçlarım dökülmedi. Hala ailemle yaşıyorum. Kahvem hala şekersiz. Çoraplarım hala fileli. 3 senedir grip olmuyorum. Alakasız tonları daha çok seviyorum. Dişlerimi sıkıyorum. İzin vermiyorum seni tekrar yaşamaya. Neyse konuyu bağlamam gerekiyor Enteresan kararlar alıyorum. İçimdeki derdest sesler Seni unutmalarımı hayra alamet diyor. ARZU GÜNAL /7.4.2019 . |
Şiirimi okuduğunuz veya okuyacağınız için teşekkürler…
Şiir yaşam biçimimizdir…
...........................................Saygı ve selamlar..