Lavinya ...( hüzün )Konuş deme Lavinya sukûtun kölesiyim Kanım dışıma akmaz ketum eder âr beni Darmadağın alfabem dökülür siyim siyim Öksüz kelimelerin tavrı yaralar beni Konuşursam çiçekler baharda boyun büker Gökyüzü öfkelenir bulut gözyaşı döker Tutunduğum ne varsa yok olur teker teker Agûşuna sığdırmaz artık buralar beni Silinir sabrın şerhi yarım kalır bu kavga Adım kayıttan düşer hükme vurulur damga Zamanı saklayan kum yayılır dalga dalga Okyanus ortasında çeker sahralar beni Gönlümün gül yangını hicranıma son adak Külünde yeşerttiğim hüzün günüme ortak Dünlerin can havliyle kaçtığım sokak sokak Devasa gölgelerden saklar ücralar beni Zilzalimle bölünür bin parçaya dolunay Vurulunca kalbinden içimdeki deli tay Anla Lavinya bu sur aşılmaz kolay kolay Kendime yabancıyken tanır mısralar beni .... |
Yarınlar olsa da boş olmasa da adaşım :(
Yazsana Lavinya ya bir şiir daha.
Sevgimle...