YASEMİN KOKAN RÜZGÂRLARYASEMİN KOKAN RÜZGÂRLAR Bildim bileli, hep deliydi benim yüreğim, Fakat, her ilkbahar kırlangıçlar yüreğimde yuva kurardı. Ve hep deli deli eserdi başımda bir rüzgâr Ama, hep yasemin kokardı... Umutlarım vardı, martılar gibi, bembeyaz, Özgür kuşlardı, Salıverirdim onları sonsuz göklere, Hiç yükseklerde uçmazlardı. Sıcak iklimleri severdi onlar Sevgi gibi, dostluk gibi, kardeşlik gibi Sıcak diyarlara doğru uçarlardı; Bazen yüreklerinin gücü yetmedi, Yoruldular, Bazen de Âşinâ kurşunlarla vuruldular... Sevgilerim vardı, Her bahar, cemreler düşünce Pembe tomurcuklarla filizlenirlerdi İnce ince. Sonra, cemreler de yalancı çıktı; Kış ortasında ’ Bahar geldi’ dediler, Sevgi filizlerim, erken çiçeğe durdu Ve sonra Hepsini don vurdu... Hâlâ yasemin kokmasaydı o deli rüzgârlar Peşlerinde gider miydim Ve deli olmasaydı yüreğim Seni hâlâ sever miydim? ... Ünal Beşkese |