Susmak, insanı elevermeyen sadık bir dosttur. KONFİÇYUS
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
BİR AHŞAP KONAK GİBİ
ünal beşkese
5,0 / 6 kişi ·6 beğenme · 0 yorum · 3638 okunma
 BİR AHŞAP KONAK GİBİBir ahşap konak gibiyim ben, Eskimiş, yer yer harap olmuşum, Yine de, kibirsiz, fakat mağrurdur duruşum. Kiremitler dökülmüş, saçlarım gibi, Gözlerime benzemiş Rengi solmuş yağlı boya kaplamalarım. Fakat, yüreğim gibi, gönlüm gibi O büyük salonlar duruyor aynen Nice görkemli konuklar ağırladığım Ki, her birinin kokusu sinmiştir azıcık Ve Münir Beyin dinlendiği radyolarıyla, Sobalı odalar var, halâ sıcacık... İçimde bunca yılın yaşanmış güzelliklerinden izler var da, Dışım göçmüş, korumasız kalıp yağmurda, karda, Tükense de soluklarım, yıkılıncaya kadar Eski bir ahşap konak gibiyim ben, hep Üsküdar’da.... Zaman, neler götürmüş, ben yine ayaktayım, Hep, o yağlı boyalı, cumbalı konaktayım. Ünal Beşkese |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
BİR AHŞAP KONAK GİBİ şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 7.4.2019 13:42:17
Puan
: 30.0 / 6 kişi
Okunma Sayısı
: 3638
Yorum
: 0 yorum
Beğeni
: 6 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.