KALBİMDEN KALBİNE MEKTUPLAR
Bu gün,
Sızladığını hissettim kalbimin, Seni düşünürken. Sonra nasıl özlediğimi... Ağlamak tek tesellisiydi gönlümün. Nedense istemedim ağlamayı, Senden önceki zamanları düşündüm: Yaşamak nasıldı unuttum, Yoktu yaşamak senden önce. Hayat, ıstırap yüklü bir angarya idi ! Saymıyorum sensiz geçen yılları... Seninle başladı hayatım ! Ve,her şey. Adın bir şarkıydı dudaklarımda, Sonsuz olduğunu düşündüm aşkının... Masmavi gök yüzüne bakınca. Ve, gözlerin dünyama doğan bir ışık ! Bir sonbahar akşamında : Tüm mevsimlerin güzelliğini , Getiren gözlerin. Senin için sevdim her şeyi, Sevmek, sevgi sen demekti ... Bir gül demekti... Bir bardak sıcak çayı, Birlikte içmesiydi iki kişinin . Yüreğin sessiz seslenişleri, Gözlerine dalarken gözlerim. Çok ani çıkmıştın karşıma, Pembe duygular getirmiştin yüreğime... Ve, en güzel şarkıları. Seninle her şey bir başka, Anlam kazanmıştı. Hep sürecek sanıyordum mutluluk, Sen gelince, Bir kül yığınına dönen kalbim, Alevlendi yeniden, Yeniden güldü yaş dolu gözlerim... Sen olduğunu anladım Her şeyin. Çok çok uzaklarda olsan da, Sen varsın ya kalbimde, Gözlerim seninle bakıyor! Sana yazıyor kalemim, Kalbimden kalbine Mektupları. |