GÜLMEDİN Kİ HİÇ ?
Her sevdada vardır, vuslat ve firak
Hem riski sen göze, almadın ki hiç Şu deli gönlümü, gel serbest bırak Azat edip hani, salmadın ki hiç Hasret olup, gözlerimde, tüterek Uyumadın, dizlerim de, yatarak Aşkın denizin de, kulaç atarak Sevda deryasına, dalmadın ki hiç Sabah uyanırdım, yoktun yanımda Baksalar sen çıkar, damar kanımda Oysaki sen vardın, her bir anımda Böyle sevildiğin, bilmedin ki hiç Dudak titrese de, adın heceler Talan oldu gitti, böyle niceler Gizli gizli, ağladığım, geceler Gözümde yaşları, silmedin ki hiç Şu kader bize de, gülmesin niye Kavuşuruz bel ki, sevdadır bu ya Biz de nasıl mutlu, uluruz diye Beklediğim hal de, gelmedin hiç Görünce şahlanan, küheylan gibi Avcısından ürkmüş, bir ceylan gibi Ruhuyla yâr olan, özge can gibi Bir gün bile bende, kalmadın ki hiç Lüzumsuz acıyı, öz de duyarak Gelmedin ki bana,"sevdim" diyerek Elimi tutup da, gülümseyerek Yüzüme bu denli gülmedin ki hiç Sadık DAĞDEVİREN Aşık LÜZUMSUZ ETEK YAZILARI VUSLAT: Kavuşma FİRAK: Ayrılık AZAT: Özgür serbest bırakma KULAÇ: Gerilerek açılmış iki kol uçları arasındaki uzaklık |