BİR ZEHİRLİ YILANMIŞ MEĞER DOST BİLDİKLERİM
Hep inandım, yüreğimdeki en saf duygularla,
Çünkü en yakınımdı, candan dostlarım. Ellerimi uzattım,ellerimde güllerle, Oysa onlar,zehirli bir hançeri batırdılar kalbime ! Hep, dosttan çektim, kurttan kuştan değil, İnsanca insana susadım, yalanlara kandım. Ağzım hep yoğurttan yandı sıcak sütten değil, Başıma karlar yağdı,alevden havalarda... Cennetlerde yandım,cehennemlerde değil ! Bir damla su da boğuldum,denizlerde değil, Hep dostlardan çektim, kurttan kuştan değil! İnanmam artık güzel sözlere, Vefa aramam,dost yüreklerde... Bal sundular zehirlendim! Yediğim zehirden değil. |
--Vaha-- tarafından 4/5/2019 9:42:50 AM zamanında düzenlenmiştir.