YAPAYALNIZ
Mart bitti, Nisan geliyor bak
Erzurum’daki karlar gibi hasretim Dağlar hüzün taşıyor, gökler ayrılık getiriyor Ağlıyor çiçekler yapayalnız ölenlere Toprak ana kucağını açmış bekliyor Traktörler yeni bir sayfa açtırıyor tüm tarlaya Her şey değişti, her şey İnan bir sen varsın değişmeyen Sen ve inadın... Bir türlü kıramadım Ne yapsam da yüzünü güldürsem bilmiyorum Sen uyurken fotoğrafınla neler konuşuyorum bir bilsen Ne dedikodunu yapıyorum arkandan Eski günlerimizi hatırlatıyorum fotoğrafına Senin şu an gülümsediğin gibi gülümsüyor o da İçinden diyor ki "Var git yoluna, imkânsız!" Ben de diyorum ki ardından ona "Ne yapayım, bu da olmazsa ölümüm apansız." |