Mercan Kayalar
Mercan kayaların izlerinde
Eski bir zamanın yankısı İnci köpüklü denizin üzerinde Kıyıya vuruyor ağlamaklı Girdaplar vardır gizlerle dolu Sürükler insanı peşinden. Sonu sonsuzluğa doğru Süzülür gider hayatın ta içinden. Gürültülerin maskesinde Eser rüzgarın tiz sesi. Karanlığın çukurunda Örtünür aydınlığın giysisi. Deniz ki limansız sözler mezarlığı Demir atmış bekler mercan kayalar. Oradan dökülür mehtabın dudakları Ölüme yaslanırken çürümüş yosunlar. Eser ki rüzgârın rengi Geçen ömür kadar hızlı Öyle rakipsiz bir gemici ki Hayrete düşürür mehtabı. Ay da uyar sonunda rüzgârına Sanki selamlar beni güverteden, Açılır sonsuzluk nihanına Hangi limana gider söylemeden... |