Çıkmaz Sokak
Yârimden ayrıldım duygu lüzumsuz
Anlamak istesem edemem idrak Acıyla elemden oldum şuursuz Yollarım kapalı çıkmaz bir sokak Hayatın manası koşturma telaş Gece bazen yorgan bazen arkadaş Yalnızlık üstüm’ de sanki demirbaş Dört duvar arası çıkmaz bir sokak Başka bir gönüle etmem iltica Kefensiz yatarken boylu boyunca Dertlendim benimle konuş usulca Sessizlik içinde çıkmaz bir sokak Ömrümün sonuna kadar sadakat Özlemin yürekte artar katbekat Gözümün önünde her an hakikat Yıkılan umutla çıkmaz bir sokak Dünyada misafir ruhum neşesiz Yapılan kötülük çok da önemsiz Yaşlandı bedenim artık gayesiz Bilinmez yerlerde çıkmaz bir sokak |