O gece yıldızlar sözleşmişlerdi
Seni ve beni yalnız bırakacaklardı
Kimse bozmasın diye mehtap bile
Karanlık yüzünü bize çevirmiş halde
Usulca yukarıdan yolları gözlemişti.

O gece rüzgâr ve yapraklar sözleşmişlerdi
Sesinden başka birşey duymayayım diye
Yapraklar kımıldamamış, rüzgâr beklemişti.
Saçların önümde ahenkle savrulurken bile
Rüzgâr çıt dahi çıkarmadan esmişti.

O gece çiçekler sözleşmişlerdi
Kokundan başka birşey duymayayım diye
Lâleler nefeslerini tutup beklemişlerdi
Senin gül kokan nefesin yüzümdeyken bile
Güller bir ân dahi nefes vermemişti.

O gece tüm insanlar sözleşmişlerdi
Hepsi aklımdan çıkıp gidecekti.
O gece senden başka kimse kalmamıştı
Sana bakarken sanki bir anlığına,
Kendi adım bile aklımdan çıkıvermişti.

O gece el ve gözlerimiz sözleşmişlerdi
Ellerim ellerinde kilitli
Gözlerim gözlerinde hapis kalmıştı.
O gece sanki bî-nihaye zamandı
Sonu başında kilitli
Başı sonunda hapis kalmıştı.

O gece çok şey sözleşmişti
Seni ve beni yalnız bırakacaklardı.
Hepsi de sözlerine sadık kalmışlardı.
Ve sanırım o gece...
O gece hayat ve kader de sözleşmişlerdi
Seni ve beni "yalnız" bırakacaklardı...