Akıllı telefon.. O’ndan habersiz biraz sinsi ve sessizce aklımın en ücra köşesinde duran masumiyet abidesi çocukluğumu kandırdım çözüldü yüreğinin buzları ve lüzümsuz-ca baktık âklımıza ! parmaklarımızın üstünde ve usul usul gümüş ekran da yürüyorduk avcumuzun içi gibi biliyorduk her bi şeyi daha bir-kaç saat olmuş ! Affan Dede’nin klonuna satmıştık dikkatimizi kabul etmişti küçük bir ücreti daha uz gitmiştik yer Gülhane de değildi bir ceviz ağacına sertçe sarılışım ve dallarla başıma düşen yıldızlar ! -ödeştik’ dedi bir ses bilmiyordum ? Aklımın,epey birikmiş alacağı varmış haczetti tümüyle Ailem sus !! dostlarım kayıp ... kırılmış elâlem, yıkılmış dünya cesedine basmışım çocukluğumun ? ..... |
Şiir yaz, şairi sev…
.................................................... Saygı ve selamlar..