VEDA EDERKEN

Bahar çiçek çiçek açıp da geldi
Buram buram esen ılık bir yeldi
Ruhları okşayan sıcacık eldi
Aratmadı güzü, veda ederken

Onunda başkaydı tadı ve tuzu
Ne çok üşütürdü dondukça buzu
Bazende bilmeden, kaçardı dozu
Neden asar yüzü, veda ederken ?

Zorluk yaşatırdı poyrazın yeli
Soğuk yağmur çamur, azgındı seli
Bunalıma sokup, ederdi deli
Hiç kalmasın gözü, veda ederken

İzin ver ağaçlar, çiçekler açsın
Etrafa mis gibi, kokular saçsın
Bahar sen her daim, başlara taçsın
Yeşert bayır düzü, veda ederken

Bir kaç ayda olsa, misafir kaldı
Zamanı dolunca, mevsime daldı
Allah’ın verdiği, nasipten aldı
Dupduruydu özü, veda ederken

Dört mevsim baharı, emanet etti
Isıtıp güneşin, önüne itti
Ardına bakmadan, kış öyle gitti
Samimiydi sözü, veda ederken

Nesrin Önem
05 02 2019
Tekirdağ[