BELKİbelki bir gün batımı ile güneş en kızıl elbisesiyle alay ederken dünyayla, aşk ağlıyordu belki bir karıncanın soluklanmasını izlerken bir bulut vazgeçer gözyaşlarından belki aşk nedir bilmeyi istemezken , içinden çıkılmaz bir aşk hikayesinin sebebi oluyorumdur belki çok istediği her şey hiç olmadıkça avunduğu tek şeydi yalnızlığı ile konuşmak belki korkuyordur hiç kimsenin bilmesini istemediği en tamir edilmez utancıyla yüzleşmekten belki sırrını öğrenir diye insanların her birine güvensiz yaklaşıyor belki bu yüzden anlaşılmaz garip düşüyordur hayata belki çok susuzdur sevilmeye en büyük yalnızlığıdır sevilmeyi beklemek belki bir gün bir gün doğumuyla aşk geç kalmış olmayacak umudunu yitirmemişse eğer sen yokken ben de yok muşum sen neden yoktun ben hiç bir şey değilken çok merak ettiğim seni görünce meğer yıllardır tanıyormuş gibi oluşumuza birlikte mutlu olduk sen yokken ben neleri anlamaz mışım nelerden hoşlanır olmuşum her şey birden ortaya çıktı seni gördüğüm gün kendimi kaybetmişim kaybettiğim gün her şeyin farkına vardım sen doğruydun ben doğruyu seninle tanıdım hayat doğruydu seninle doğru hayatı buldum toprağa karıştığımda mı anlaşılacağım kalmış mıdır bir anlamı bütün bir bahar hediye edilse mümkün mü ? kırılmış kalbin tamiri işte çekiliyorum yeryüzünden ardıma bakmadan bir çınar ağacı beklesin yeter beni ... umutları azık yaptım uzun bir yolculuğa çıkacak gibi ufkuma çıkan acılardan köprüler inşa ettim uzak yakın ne fark ederdi utancımı kaybetmemek uğruna savaştım kaybettiğim umutlarım değil gökyüzümü kaybettim ben bundandır yağmur bulutum görülmez çiçeğimi açmaz benim yazılmakla bitmeyecek bir efsane olmalı yaşanılanlar bir bulutun kadife eli tutup uzaklaştırmasıydı kurduğum düşlerden saplandığım sevda bataklağında dibe vuracaktım geri dönülmez olsa da girdiğim yol kapattığım bütün hesaplar bana zarar yazsa da sukutu hayallerin insanı olsam da mutluyum çok ben de istanbul yetiyor bana beyaz kuşların dansı lacivert tuzlu boğaz iskeleden kalkan vapur bir elimde simit bir elimde çay sahilde bir çınarın altında mutluyum çok gerçekten hayat bedel ister sevgi sevilmek ister kaderde ölmek varsa keşke bilse insan ölmek özgürleşmektir inan .. 2019 / çengelköy m.kaya |