soyut satıra
Her sabah aynı alaturka hikâye
Bir kadını arar uykulu gözlerinde Hayallerin kimsesizleştirdiği gerçekler üstüne Güneşin körlüğüdür sabahlar aşk dilinde Anlamı unutulmuş kelimeler gibi Nefes alıp vermektir yaşama hissi Anlatımlar mağlup etse de bilinmezliği Ancak yaşamakla anlaşılır yalnızlığın gerçeği Küçük bir çocuğun tebessümü ile Her şey onu tasvir etse de Olan tek şey gözyaşıdır sadece O an ise kalabalıklar içinde sığıntı bir gölge Bir hayalin her mevsim solduğu Yaşanmak istenilenin yokluğu İşitenin kelimelerden ibaret olduğu Aşk denilenin aşığa dair tek soluğu Hiç okunmasa da aşığın ölümünü anlatır Kader diye adlandırılan soyut satır |