AdronitisŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Bazen serzeniş de kalir duygularim Kaç vurgun yedi yüreğim hayalperest dünyanın anafor atmosferine şaşırır yine gözlerim koma da uyuyor gülüşlerim hezeyan duygulara bağlı prangası açıtırken bu Y/ etimi açmıyorum heyhat imtahanınla sınama beni oysa ben sana çok emek sarfettim , kenopsia senden kaçmıyorum miskin çocuk gibi vahada sarkaç olmuş sallar koca ömrümü dehalarda aradım bulamadım bu derdin devasını aşikar gönlüme hüzün çöker bir virgül kadar , fakat insanım bende şuna bakın ki; sarhoş sevdalar gişe de sıralı , ruhumu teslim etmişliğimi izler cellada o ara terziler aşk neferlerini dikerken momilenir gök yüzü kararır anda ve şimşeklere takılan mazim göz kırpar serzenişi götürür benden ağlama ağlama dercesine ve ben "poyraz vuruyor dallarımı nilüfer çiçeklerim soluyor kuzey kutup sararken bedeni bastonla geziyor ender güvenim noktayı koymadım hayata efendime söyleyim, giryanları umuda yeşerip filizlensin diye A/yazımda ." derim çaresiz fikir zeminde çarpışıyor mevsimlerim karayı beyazdan ayırmaz mı bencilik şu aralar küheylan gibi kaçıyor yılların T/elinde adronitis tutarak tezlerden sınavda kalırız bazen ey dost bir gün paydoz olacak bunlar ve ben sevinç’lere yelken açacağım renkli kelebekler arasında uçacağım vakit tamam değil şimdi uçamıyorum uçamıyorum Ayşe kavak |
kutluyorum Duyarlı o güzel yüreğine ve ellerine sağlık,Dua ve selamlarımla.