söz ile varılan vuslat
evvelden bir söz vermişim,
dünyaya düşünce unutmuşum. bir gönül gönlüme gönletmiş, ömrümü ömür nakşedermiş. sözümü alıp soframı katık etmiş, söz önümde ben sözüme aç. dokunamam söz; anbean bana yasak. evvelden bir söz verilmiş O’ na, nasıl tutar bu can O dilemedikçe. ecelden bir köz sermişim, toprağa düşünce unutmuşum. bir gönül gönlüme meşketmiş, yangınımı ateş nakşedermiş. sözümü alıp taşımı nişan etmiş, nişan başımda ben sözüme vuslat... dokunamam söz; anbean bana yasak. ecelden bir köz serilmiş bana, nasıl söner bu can O emretmedikçe. evvel ile ecel arasında bir ömür |
Çok çok güzel bir şiir, okuyanı etkileyici ve dokunaklı olmuş…
Şiir sev, Şiir oku, Şiir yaz...
..................................... Saygı ve selamlar..