Ne Bilsin
Mecnun edip diyar diyar gezdiren
Yollarına yandığımı ne bilsin. Muhabbete şeker, şerbet ezdiren, Dillerine yandığımı ne bilsin. Beni koyup yâd ellere koşarken, Minnet ile karlı dağlar aşarken. Gözlerimden damla damla taşarken, Sellerine yandığımı ne bilsin. Bir çınardım, yar eliyle devrilen. Ateşlerde yanıp yanıp kavrulan... Saçlarının yellerinde savrulan, Küllerine yandığımı ne bilsin. Usanmışım sevdasından, narından, Çok çekmişim hasretinden, zarından.... Aman derken boranından, karından, Yellerine yandığımı ne bilsin. Abdal olup divanına duranda, Seyyah olup gurbetlere varanda, Dert sazının sinesine vuranda, Tellerine yandığımı ne bilsin. Vakti tamam şimdi gençlik çağının, Duman almış yücesini, dağının. Her seherde girip sevda bağının, Güllerine yandığımı ne bilsin. _____* Her Günden Bir Güne Mektup * |
'Duman almış yücesini dağının' olmalı herhalde..Kutlarım güzel şiirinizi.Selamlar.....