KOPTU FIRTINA
Sevdayı bana anlatan sendin
Her zaman dinlerdim seni. Dogru olmayı, cesaret bulmayı, Yarına umutla bakmayı ögrettin bana. Mutluydum huzurluydum sen vardın. Yüzüm hep gülerdi beni hep sardın. Tamam dedim kendime yarim var artık. Ama bir baktım ki birden koptu fırtına. Bir acele bir telaş bir burukluk içimde. Sanki dünya geliyor üstüme üstüme Aglıyorım kaçıyorum ama sensizlige. Hemde bir daha olmayacagını bile bile. Şimdi düşünüyorum çok şey ögrendim. Buna zalimligi,hainligi,kalleşligide ekledin. Herşeyi sende gördüm sende hissettim. Ama gülmekden çok aglamayı ögrettin. Yani bana dokuz güzellik verdin ama Bundan sonrası artık zindanda kara. Korkma unuturum dünya yetmezsede Takii öbür dünyada... |
Buna zalimligi,hainligi,kalleşligide ekledin.
Herşeyi sende gördüm sende hissettim.
Ama gülmekden çok aglamayı ögrettin.
yüreğine sağlık şiir dostu, tebrik, selam,saygılarımla..