BU ŞİİR KİME
sayıklayan da değil
sinekten yağ çıkarandadır maharet çığlığı çağlayandan ayıran da birde turnayı gözünden vurdu derler ya leb demeden leblebiyi anlayan da tutsan elin kirlenecek yıkamazsan kafan bitlenecek her balon elbette bir gün sönecek ağlayan da değil ustalık işi bağlayan da tutuşan acının son kıvılcımları elimiz de avucumuz da kalanlar bir düşe bandım birde sana sığmadı dağarcığıma hakıkat’ i yansıtmayanlar sensiz dünya imtiyazsız hülya daha henüz nükseden kalp ağrımda yitik arya kuru soğuk tadında her şey buruk buruk öksürsem ne çıkar birde mahçup iken yürek yaram delik deşik olmuşum ne yazar umutla büyüttüklerim şimdi nakis kalmış belli ne vuslat ne saltanat hasat olmuşum hasat imkansızlıklarımın vasat açılımların da ne kadar alçak var ise hepsi veriyor kaçak aslında hepsi çamur hepsi batak |
Şiiriniz; duyguların dili, sevgi şelalesinin sesidir...
Şiir yaşam biçimimizdir…