Yas’ın ne kirli ne kin yüklü:
Arzındayım ölsün diye nefsin;
Şehla bulutların dansıyım yaşarken şehir şehir.
Bir iklimi bir de metanet varsılın idamesi;
Ne yalanım ne rivayet
Aşkın varsa yoksa aşkın bekası.

İzindeyim rüyaların ve atalarımın;
Mahşeri kundaklayan ne bir yangınım ne de
Arzuhal
İçimin cepkeni körkütük hecelerle
İçli dışlı da mabedim
En aykırı sevdamla geldim dizlerine.

Kâbusların feri söndü ve ihaneti;
Aşkıma ve sevgime yanığım nasıl da sevdalı
İçimin ırmaklarında şehit düşen ahvalim;
Aşkın rahmetine bandığım kerametim.
Ne göğüm kundaklandı
Ne de özrüm var, anne:
Kapışan bunca asalak
Oysaki asil olmayı tembihledin bir ömür
Benlik mizaçlardan akan solgun imgeler
Başım ne darda ne yasta
İnancıma asılı olduğum her katrede
Ben coğrafyasında umudun
İzini sürdüğüm gerçeklerin uğruna ant içtiğim
Bir misalim belki kimine göre
Kocaman bir yenilgi.

İçim ve itibarım;
Asılı kaldığım her surede
Nasıl nasıl da kanatlanırım.
İlahi bir yörünge benim dönendiğim:
Aşkı ve inancım daha dünden nasiplendiğim.
Aşkın hegemonyası;
Yüreğin makberi ya da şehit düşmeyi
Dilediğim vatan sevdamda
Takılı kanatlarım:
Bir Türk evladıyım asil yurdumun
Kanatlarına kefilim
İçimdeki sevdayı deli gibi içime çekerim.

Kefilim her müspet duyguma
Batmadan yol alır kâğıttan kayığım
Aşk ve vatan uğruna:
Ben sevdalıyım ülkeme
Ve asil ırkıma
Sonlanmadan cihan elbet
Mutluluk örülü olacak diri hücrelerimde.
Kamburu çıkan bir şiir de değilim.

Ne de delice bir teyakkuz:
Aşkın ve rotanın izafi gölgesi olmaz ki:
Varsa yoksa gerçeğin ve umudun neferi
Her dokunduğum
Her soluduğum
Solsam bile açacaktır nice çiçek
Cennet vatanımda teyakkuzda her vatan evladı:
Adıyla sanıyla ben bu ülkeye sevdalı
Bir Türk kızıyım:
İçimdeki coşku taşarken hece hece.

Ölmeden ölümüne yaşadığım ve yaşattığım
İlkelerim, doğrularım
Uğruna her zerresinde aşkın ve yanan benliğin
Sırtı da gelmez yere Allah’ın izniyle.