kırık cam kenarından sızan
yeşil gözleri olan bir masal anlat bana
ayağına çarık arayan çocuğun
hayallerini öp alnından...

süssüz sade olsun ciğerine çektiğin havan

çözülmemiş meseleler halı altına süpürülmüş
kapanmamış yaralar üstü açık ...

bir zemheri günü
kargaların gökte uçuştuğu
yalnızlığa terk edilmiş sokağın
nefes nefese koştuğu
çiğnenen hayalleri arşınlayalım...

bir kuşluk vakti
kar tanesine düşen sevdalar
düşmeden yakala kanatsız düşleri
aç yüreklere umut diye saçalım...

uyanırsan yaralı bir şiirin gölgesinde beni ara

avcumuzda su içirelim dört ayaklı dostlara
topladığımız ekmek kırıntılarınıda ...

bir gece vakti
yıldırım gibi düştü akla
açlıktan ölmek üzere olan çocuğun
kargaya yem oluşu...

bazı vakalar silinmez efsanedir
ince ince hatırlanınca kanatır
nerden düştü bu lacivert geceye...


Feride




Değerli seçki kuruluna ve beğenen yorum yazan dost
arkadaşlara çok teşekkür ederim