Şiirsiz DünyaŞiirsiz bir dünya diyorum Nehirler bulanıyor, ne kadar balık varsa Kıyıya vuruyor pullarında ahengini kaybetmiş ebemkuşakları Kökleri sallanıyor nar ağaçlarının Kızıl renkleri soluyor dalında Yağmada peteğim ,balım. Şiirsiz dünya düşlesem Ayaklarıma dolaşıyor çocukluğum Dönmekten cayıyor topacım Pabuçlarım topuğumu vurur Çözülür diz bağım. Şiirsiz dünya düşlesem Söner fitili bütün kandillerin Sokak lambaları kararır Cümle korkular üşüşür camlara Kimsesizlikten titrer bedenim. Şiirsiz bir dünya diyorum zehir soluyarak Kopuyor gömleğimdeki düğmeler Sıyrılıyor üstüm başım Aynadaki yansımadan ürküyorum Çırılçıplak kalıyorum apansız Artık insan tarlasında bir korkuluğum. SİNAN YILMAZ |
tebrikler ve saygılar...ŞİİR OLA.