Kelebek...
Kelebek…..
Yalnızım Tenhayım Gittin gideli Issızım Demiştim ya aşk ağaç dalı gibidir Bir baharla gelir Bir baharla gider Önce anlamamış gibi bakmıştın Sonra kırılganlığını anlatmıştın Yeşile bürünüp sevinçle dolduğunu Kuşların cilveleşerek konup uçtuğunu Çiçeklerin açıp solduğunu Olgun bir meyve olabileceğini söylediğimde Başını öne eğmiştin Anlamalıydım sessiz kalışından Sona varmadan kopacağını hiç düşünememiştim Omurgasız bir yaprak olacağını Dalını çıplak ortada bırakacağını Çekip gidişin yakışmadı Çiçeği korumadan Meyveyi duldalamadan Ayazı görmeden Sararmadan solmadan Bir tırtılın düşlerine kapılıp Düştün aşkın omuzlarından Şimdi bir kelebeksin Serseri bir kelebek Çiçekten çiçeğe gezerek ihaneti öğretecek... Sibel KILIÇ... |