ÜVERCİNKASI CEMALİN
Üvercinkadan kopmuş korkulu yüzün
Bir yük treninde gözlerini açtığın gün Söyle cemalim kaç kez gizli ağladın Kaç kez yalan söyledin sürgünlükte Yanı başımda sevda sözlerin ötede papirüs Biri zorunlu iskan öteki keyfi diyar Değil mi ki yine akşam Sarılmışız şaraba aşk niyetine Saklı adlarla dolanan fırat gibi Bir baştan bir başa saklandık Yarım kalan dizeler yaslanır defterine Sevda nere yurt nere ya sürgün Lügatıma inmiş denizlerden bir ışık Olmasaydı toprak yetim yaprak öksüz Gün doğurdun cemalim bu anadolu Varsın eksik kalsın bir yanımız Bir yanımız sevda dolu |