ADI MÜLTECİ
geliyorlar taç yaprak kafa
gözleri melul gece gündüz son damlasına değin iliklerin hepsi harici belluci kürdi arabi rüyalarında görmedikleri ecnebi geliyorlar görüyor musun sınırlardan denizlerden ölümlerden ayak çıplak baldır çıplak ölümüne serhatlara tufanlara diplerin derininden ta uzaklara yurt değişmez değil mi taşırsın yanında kucağında içinde kırk yıl geçse de tek rüya çocukluğunun sazlıklarında belki belki hiç değişmeyen yaşların oyunlarında gelip geçerler duymazsın bile bir ajansın iki satırlık bülteninde bir veri bir fotoğrafın kayıplar bölümünde sıralanır insan olduğu bile fark edilmeyen mültecidir adı yoktan ötesi mekanı bir varmış bir yokmuş zaman çöp bidonunda bir rüyaymış hak varmış hukuk varmış mış mış mış |