Sessiz kaldı bu kent yapayalnız
Bomboş sokaklarında kedi köpek
Boşlukta beynimi zonklatan sesler
Oturacak birini bekleyen banklar
Sen yoksun ya kimsesiz kent
Var şafaklara anlat yokluğumda
Öyle aniden çekip gitmeleri
Bir kenti harabeye çevirmeyi

Yıldızlar yorgun ay uykuda
Deniz bir garip bu gece
Kokun dolanıyor kaldırımlarda
İnceden bir hüzün
Sen yoksun ya gölgesiz bu kent
Her adım derin bir kuyu
Var anlat bu kentin yaz gecelerini
Bırakıp gidebilen yüreğini
Ve dilediğini

Senin de içinde bir yanardağ var mı
Lavları gözbebeklerinden akan
Burnunu şimendifer kuyruğuna takan
İçinin derinliklerinde kor alevler
Bir kenti terketmek mi yaptığın sadece
Öksüz bırakmak mı kıyıları
Var git öylece anlat dilediğince
Her yangın küllerinden doğar yeniden
Ve her şafak yeni bir gün doğurur
Sen olmasan da bu kentte