Poşete taktık kafayı.
Plastik masalara,
Plastik sandalyelere oturup,
Plastik tabaklarda,
Plastik kaşık çatallarla yiyerek,
Yorgunluğumuzu,
Plastik bardaklarda giderdik.

Poşetlere taktık kafayı.
Plastik son model araçlarla,
Atıyoruz havamızı.
Plastik giyeceklerimiz parıltılı,
Kişiliğimizin önüne geçen.
Ayakkabılarımız plastik ve markalı.
Kadınların plastik aksesuarları,
Plastik saçları.
Plastik çiçekler,
Çiçek buketleri,
Plastik aşklara.

Plastik saatler zaman düşmanı.

Poşet poşet yedik kafayı.
En zor hastalığa,
Plastik şırınga.
Plastik serum torbası,
Plastik hortum,
Oksijen yolu.
Bebeğin emziği,
Oyuncağı çocuğun.
Diş fırçası,
Dişi olana….
Kolonya şişesi,
Yağ şişesi, su şişesi.
Ciğerimin köşesi.
Kutsal damacana.(Film adı)

Poşet poşet (ledik) kafayı.
Kask!
Ucuz ölümlere marka marka.
Plastik patlayıcı.
Plastik cop.
Plastik dipçik.
Plastik mermi!
Plastik uyuşturucu!
…
Olmayan ne kaldı plastik?
En masumu dondaki lastik!

Çağımızda insanlarının bütünü plastik.
Doğal olarak, insanın karakteri elastik.

Zengin olmaksa her insanın tasası.
Değişmiyorsa bu kapitalist yasası.

Poşetlesin fakirler bütün hayallerini.
Poşetlerin üstünde tutsunlar ellerini.

Plastik hem kolaylık hem Dünyanın belası.
Kolay yaşamanın hormonlu sentetik hülyası.

Karınca bile çöpünün doğru yere atıyor.
İnsan hırsına yenilip kendi çöpüne batıyor.

“Hava su bedava” idi eskiden su poşetlendi.
Farz edin on yıl sonra havada poşetlendi.

Bunun hesabını sakın poşete sormayın.
Suçlu olan poşet değil, kafanızı yormayın.

Suçlu insan, bu Dünyaya aldırmayan.
Suçlu insan, poşeti doğru kullanmayan.

Şuayipodabasi…
5.01.2019/Kepez/Çanakkale