O Ömür Ki Tende Saklıyken
Seyreyledim cümle alemi,
Kimi hüznü, kimi acısıyla; Kiminin kaygısı, Kimi şen haliyle… Yürek kalemime dokunur. Satır satır yazmak ne mümkün! Yetmez ömürlere bir nesnenin mürekkebi. Onlar ki, cümlelere akmayan iklimler Günü birlik dört mevsim akar insan ömrüne. İlla yaşanacak satır, satır her bir tat! Ve yaşanan her neyse, İlla birazı kalacak içeride, Dert niyetine... Ne dil yeter tercümeye, Ne de kalem dile gelir yazmaya… O ÖMÜR Kİ TENDE SAKLIYKEN ‘’Her gelen bakar geçer Yaşam penceresinden….’’ Gülsen Dede |
Kalp uslu dursaydı göğüs kafesine hapsolmazdı…
Kaleminiz dik dursun…
.................................. Saygı ve Selamlar..